Aşk sevgilim, seni düşlerken saç diplerimin bile terlemesi.
Onunla kavga etmeyi, başkasıyla gülmeye değişmem.
Okyanusta ölmez de insan, gider bir kaşık sevdada boğulur.
Sen yeter ki çocukluk yap. Gönlümde salıncağın hazır.
Yağmur başladı… Gelse de ıslansak dediği biri olmalı insanın.
Sen bana Allah’ın emanetisin. Seni sevmek aşktır bana.
Aşk kapıyı çaldığında hemen açma, bazıları zile basıp kaçıyor.
Bazen öyle biri gelir ki, bütün gidenlere teşekkür edersin.
Canımın içi, sen hangi şiirden kaçıp geldin yüreğimin orta yerine?
Yüreğime düştüğün günden bu yana Allah’tan tek dileğimsin.
Diyorum ki yar; ellerimi tutan ellerin cennete götüren rehberim olsun.
Aşık olduğun zaman ilk görüşte değil, her görüşte aşık olacaksın.
Her insan bir yağmur tanesidir. Kimi çamura kimi gül yaprağına düşer.
Ötesi yok bu duanın benim ol. Benimle, aklınla, aşkınla bin yaşa.
Benim sadece sana ihtiyacım var. Sesine, gözlerine, mesajlarına, cümlelerine…
Sen benim arayıpta bulduğum değil, hiç aklımda yokken aşık olduğumsun.
Ben utangaç bir kalbi taşırım geceden. Ben sana âşık olduğumu, ölsem söyleyemem.
Sahi neydi o kural! Sevince mi kaybediyorduk? Kaybedince mi seviyorduk.
Aşk yolunun garip yokuşları ve inişleri vardır. Çıkarken baş döner, inerken gönül bulanır.
Aslında bütün insanları sevebilirdim, sevmeye ilk senden başlamasaydım.
